Wie wonen er nu

Wie woonden er vroeger

Familiegeschiedenissen

Achtergronden

Familie Groen

Ruiterstraat 6

Van 1983 tot 2001 woonden op Ruiterstraat 6 Ronald Groen en Doortje Vorrink. Zij woonden daarvoor kortdurend op Ruiterstraat 7, in afwachting van de bouw van hun huis in de Zandstraat. Ronald en Doortje hebben drie kinderen: Donja, Jeroen en Joost.
Ronald Groen is geboren op 18-10-1940 in Amsterdam. Hij ging in Amsterdam naar school, verhuisde naar Den Haag waar hij de Handelsschool doorliep.

 

 

Doortje (Dorothea Elisabetha) Vorrink is geboren op 19-01-1943 in Utrecht. Ook zij verhuisde naar Den Haag (toen ze 4 jaar was), deed daar de MULO en werkte als tandartsassistente.

Donja is geboren op 25-08-1968 in Beusichem. Zij is getrouwd met Edwin van der Waal, commercieel directeur van Lensen projectinrichters en woont in Ruiterstraat 8. Ze hebben twee kinderen. Donja werkt als marketing manager in de automatisering.

Jeroen is geboren op 23-01-1970 in Beusichem. Hij is getrouwd met Karin Zegeling en woont in Meteren. Zij hebben twee zoons. Jeroen werd na de pensionering van zijn vader directeur van Groen en Partners. Thans is hij accountmanager bij Communicatiebedrijf Toon in Geldermalsen.

Joost is geboren op 12-05-1976 in Medemblik. Hij is getrouwd met Anja Petry en woont in Tilburg. Zij hebben twee zoons. Hij werkt als technisch adviseur in de telecomwereld.

Ronald en Doortje Groen hebben in 1977 ongeveer 10 maanden op Ruiterstraat 7 gewoond. Het was de periode dat Ronald in Zaltbommel werkte en dat ze in afwachting waren van de bouw van hun huis in de Zandstraat. Ze kochten Ruiterstraat 7 van de weduwe Van Oosterom. Haar man, Jan van Oosterom die meer dan veertig jaar slager was geweest schuin aan de overkant, was in 1971 overleden.

 

 

In nummer 7 zaten ze voor het raam te eten en keken uit op nummer 8, het klooster. Toen was het nog peuterspeelzaal onder leiding van Marion Groenendaal. De nonnen waren in 1975 vertrokken uit de Ruiterstraat.

Ze veranderden niets aan het huis omdat ze wisten dat hun verblijf van korte duur zou zijn. Zelfs de gaskachels van de vorige bewoners werden gebruikt. Aan de oude spijkers in de muur werden hun schilderijen opgehangen. Een klein jaar later (1978) verkochten ze het huis aan Paul Kokke.

Ze verhuisden naar Zandstraat nummer 17. Na 6 jaar kochten ze Ruiterstraat 6 van Wim Haasakker (hij wilde emigreren naar Nieuw Zeeland). Kort daarvoor had het bedrijf van Ronald, Groen en Partners, Ruiterstraat 8 van de gemeente Zaltbommel gekocht.

 

 

Het was even spannend want het bleek dat de tuin van Ruiterstraat 8 door de gemeente al verkocht was. Wat bleek: bij de verkoop van Ruiterstraat 10, een jaar daarvoor aan Paul van Dijk, had de notaris een fout gemaakt. Van Dijk bleek alleen de tuin van Ruiterstraat 10 en 8 gekocht te hebben en geen huis. De fout werd door de gemeente en de notaris hersteld.

Aanvankelijk was het plan om nummer 8 te verbouwen, beneden te gaan wonen en boven kantoor. Er moest daarvoor naast een prive ingang ook een werkingang worden aangebracht. Het voorstel daartoe van architect Peter Thole stuitte op onoverkomelijke bezwaren van de monumentencommissie.

In diezelfde tijd kwam huisnummer 6 te koop. Bovendien kon een deel van het kantoor worden verhuurd aan het architectenbureau van Peter Thole.

 

 

Voordat het bedrijf zich vestigde in de Ruiterstraat en de familie Groen in het pand er naast ging wonen waren er al aardig wat omzwervingen achter de rug.

Ronald en Doortje ontmoetten elkaar in Den Haag. Ze trouwden en verhuisden naar de Betuwe (Beusichem). Daar werden Donja en Jeroen geboren. Vandaar verhuisden ze naar de Koningin Wilhelminaweg 49 in Zaltbommel. Ronald werkte bij een importbedrijf voor plezierjachten in Oss.

Korte tijd daarna werd hij gevraagd door een groot internationaal bedrijf voor motorjachten. Het waren peperdure jachten die vanuit Engeland naar Nederland kwamen. Omdat er in Zaltbommel onvoldoende faciliteiten waren om die boten aan te meren werd voor de haven van Medemblik gekozen. Daar werd een speciale steiger voor het bedrijf gereserveerd. Ook het gezin Groen verhuisde naar Medemblik.

Klanten waren gefortuneerde mensen uit de jetset en de glamourwereld, koning Albert, Sjeik van Aboe Dhabi, Sultan van Oman, Abba. Ronald werd door het werk opgeslokt en was maanden per jaar onderweg. Dit was niet goed voor het gezinsleven en bovendien had Doortje heimwee naar Zaltbommel. Ron kon een baan krijgen bij de jachtwerf van Polaris in Heusden. Toen bleek dat er huizen kwamen in de Zandstraat werd de beslissing genomen weer terug te gaan naar Zaltbommel.

 

 

Het leven in de wereld van de plezierjachten bleef echter hectisch. Vaak moest er ’s avonds en in het weekend worden gewerkt. Ronald werd gevraagd door een reclamebureau in Rotterdam (waarmee al langer contact was vanuit het netwerk van de plezierjachten). Hij besloot deze nieuwe uitdaging aan te gaan. Hij volgde een opleiding in die branche en na een jaar dacht hij: ‘Waarom begin ik niet voor mezelf?’

Een bijzonder voorval heeft meegeholpen deze beslissing te maken. Op een avond zat hij met een aantal mensen in ‘De Verdraagzaamheid’ een biertje te drinken . De toren van de Sint-Maarten stond in die tijd eindeloos in de steigers. Uit het gesprek bleek dat er financiële problemen waren rond de restauratie van de Sint-Maarten. Luchtigjes opperde Ronald Groen: ‘We pakken de hele toren in en maken er een reclamezuil van. Wedden dat het geld binnenstroomt?’

Binnen een week werd hij door de burgemeester gebeld om te komen praten over het speelse voorstel. De burgemeester (Wilmink) zag het wel zitten. Ronald Groen ging naar de Rijkspostspaarbank. Zij waren enthousiast om van de toren een grote spaarpot te maken. Ook Breda bier zag het wel zitten om van de toren één groot glas bier te maken. De voorlopige contracten werden getekend. Het zou een ruim bedrag opleveren. Alleen de aannemer (Woudenberg) moest nog zijn toestemming geven. Hij durfde het risico niet aan. Voor de uitvoering van het idee moest de toren over massale oppervlakten met platen worden bedekt. Het gevaar dat de toren daarmee te veel wind zou vangen was te groot.

 

 

Door dit voorstel had Ronald Groen zich als reclameman aardig in de kijker gespeeld. Dit gevoegd bij de vele contacten die hij had in de wereld van de scheepvaart gaf voldoende vertrouwen om in Zaltbommel een eigen bureau te beginnen. In 1978 begon hij in  Boschstraat 36 het reclame-adviesbureau Groen en Partners. Aanvankelijk alleen met een secretaresse. Daarna met twee creatieve mensen waaronder Hans Muilman. Zes jaar later (opening was in juni 1984) verhuisden ze met zijn vieren naar Ruiterstraat 8. Het bedrijf groeide snel tot een maximum van 16 werknemers (inclusief parttimers). Bekende werknemers in het bedrijf waren Marriet Kamphuis, Hans Muilman, Arno Udo, Jeroen Groen en Donja Groen.

 

 

In de toptijd had Groen en Partners ook een bureau in Eindhoven. Daar werkten 7 mensen. Dus in totaal 23 mensen op de payroll.
Aanvankelijk was het Reclame- en adviesbureau Groen en Partners op de begane grond en architectenbureau Thole (Atelier voor architectuur en stedebouw AAS)  op de eerste verdieping. Toen de zaken bij beide bedrijven voorspoedig verliepen werd in 1985 niet alleen de zolder van nummer 8 maar ook een deel van de zolder van nummer 10 aan de bedrijfsruimte toegevoegd. Om dit laatste te realiseren werd tussen het dak van Groen en Partners en het dak van Paul van Dijk een doorsteek gemaakt.

Door verdere groei bleef de ruimte te krap. Er werd een plan gemaakt voor een paviljoen in de tuin van nummer 8 (op de plaats van de schuren die toen de tuin in twee delen splitsten). Het paviljoen zou via een corridor met het grote pand worden verbonden.
Hoewel de tekeningen er waren en de vergunningen aangevraagd, ging het plan niet door omdat het architectenbureau na een fusie koos voor een eigen locatie. De architecten verhuisden naar de Nieuwe Tijningen en de zolderruimte van nummer 10 werd gehuurd door Groen en Partners.

 

 

Het reclame-adviesbureau verzorgde advertenties, verkoopbegeleiding, brochures, public relations, huisstijl en alles wat te maken had met de verkoop van een bepaald product.

Klanten van Groen en Partners waren onder andere Schouten Nelissen (zat toen ook in de Ruiterstraat), Van Voorden, de Veiling, Gemeente Zaltbommel (o.a. ontwerp van de vlag), Locked Safe, Madame Tussaud, Kasteeltuin in Arcen, Beekse Bergen, Autotron. Verder veel klanten uit de watersportbranche en de recreatieve sector.

 

 

Vanaf het jaar 2000 bouwde Ronald Groen langzaam zijn werkzaamheden af en zoon Jeroen nam het stokje in 2006 over. In 2008 is het bedrijf met twee andere bureaus gefuseerd en verhuisde het naar Den Bosch. Daar bestaat het nog steeds onder de naam Groen en Partners. Jeroen is inmiddels uitgestapt en werkt sinds 2 jaar als accountmanager bij een gelijksoortig bedrijf in Geldermalsen.

 

 

Na de aankoop van het pand Ruiterstraat 8 werden op de zolder de twaalf nonnencellen uit de tijd van het klooster uitgebroken. De zolder werd één grote ruimte. Enige tijd later werd een doorbraak gemaakt naar de zolder van nummer 10. De werkzaamheden werden uitgevoerd door aannemer Van Est uit de Ruiterstraat.

Er werd een nieuwe trap geplaatst en in de stenen ommuring van de trap werden sleuven gemaakt.

 

Beneden is er niets verbouwd. Alleen werd de grote ruimte uit de tijd van de peuterspeelzaal door een scheidingswand in tweeën gedeeld. Later werd de stalen pui aan de tuinkant vervangen door een houten constructie en er werd een doorkijk gemaakt in de wand van gebouwtjes in de tuin waardoor er meer zicht kwam op het groen.
Op de eerste etage werd ook nauwelijks iets veranderd, alleen de scheidingswand werd transparant gemaakt en iets verplaatst. De badkamer uit de nonnentijd bleef gewoon.

 

 

Het woonhuis op Ruiterstraat 6 zag er bij aankoop aan de buitenkant fraai uit. Binnen was het echter pover opgeknapt. De vloer beneden was op sommige plaatsen verrot en boven werd de elektriciteit afgekeurd. De familie Groen heeft behalve een aantal infrastructurele verbeteringen geen grote zaken aan het huis verbouwd. Alleen de gang werd betimmerd.

De drie meter hoge muur tussen nummer 6 en nummer 8 werd afgebroken tot een hoogte van 30 centimeter, met een doorgang zodat de familie gebruik kon maken van de ruime tuin achter nummer 8.

 

 

Varen en zingen zijn de hobby’s van Ronald en Doortje. Toen Ronald 17 was werd hij importeur van kano’s uit Duitsland. Met zijn zwager begon hij een jachtwerfje met bootjes die steeds iets groter werden. De geschiedenis is doordrenkt met bootjes. Ronald en Doortje varen nog steeds. Ze hebben een oud-Hollands schip.

 

 

Ook zitten ze allebei op het Zaltbommels kamerkoor. Ook Donja maakt deel uit van het koor. Ze is de penningmeester van het bestuur en Ronald is al 27 jaar voorzitter.

In de Ruiterstraat-periode hadden ze Rombeek als groenteboer, Bergen als slager, Van Leur in de Waterstraat als bakker en de Centra in de Boschstraat als kruidenier. Huisarts was dokter Hans van den Bosch en later Paul van Dijk. Ronald en Doortje horen niet bij een kerkgenootschap. Als huisdier hadden ze een teckel en een poes.

 

 

In 2001 vertrok de familie Groen uit Ruiterstraat 6 naar één van de appartementen in het Bommels Gasthuis. Ze verkochten hun huis aan Donja en Edwin. In 2008 vertrok Groen en Partners uit Ruiterstraat 8, ze verhuisden naar Den Bosch. Het pand bleef in de familie, het werd verkocht aan Donja en Edwin van der Waal-Groen.

 

 

Bronnen
Gesprekken met Ronald en Doortje Groen Oktober 2014
Foto’s uit archief van Ronald en Doortje Groen

 

 

December 2022

< terug