Wie wonen er nu

Wie woonden er vroeger

Familiegeschiedenissen

Achtergronden

Familie Recter

Ruiterstraat 12

Van 1950 tot september 1967 woonden in Ruiterstraat 12 Piet Recter en Lenie Recter-de Vries. Zij hadden vier kinderen: Dirk, Wilfred, Tom en Inge. Ze kochten het huis van de familie Pleyte. De heer Recter had ook zijn tandartspraktijk op dit adres.

 

 

Piet (Petrus) Recter (1918-2003) was afkomstig uit Den Haag. Hij bracht zijn jeugd door in Nederlands Indië. In 1936 keerde hij terug naar Nederland, zat op de middelbare school en op een internaat in Zeist en studeerde daarna tandheelkunde in Utrecht.

Lenie (Leonarda Johanna, 1921-1975) de Vries groeide op in Zaandam en Zeist. Na de middelbare school deed zij een opleiding binnenhuisarchitectuur die vanwege de oorlog niet kon worden afgemaakt. Zij speelde piano.

Dirk/Dick (Dirk Hendrik) Recter, geboren op 27-12-1946, trouwde met Winnie Augenstein (1953). Zij hebben twee zonen en een dochter. Hij werkte als werktuigbouwkundig ingenieur bij de Nuon. De familie woont in Terheijden.

Wilfred (Wilhelmina Frederika) Recter, geboren op 22-11-1947, trouwde in 1973 met Jacques Jansen (1946). Ze kennen elkaar van de HBS. Het echtpaar heeft twee kinderen, Femke (1977) en Anders (1980). Wilfred studeerde Nederlands (MO). Ze werd lerares Nederlands aan de Christiaan Huygens MTS in Rotterdam en van 1984 tot 1995 aan scholengemeenschap Buys Ballot/Cambium in Zaltbommel. Jacques Jansen werkte als gymleraar op dezelfde school. Wilfred vertelt het familie verhaal.

 

 

Tom (Thomas Johannes) Recter, geboren op 12-08-1950 in Zaltbommel, is getrouwd met Ingeborg Schuitemaker (1954). Ze hebben twee dochters. Tom werkt als jurist in ziekenhuis MC Haaglanden in Den Haag. De familie woont in Voorburg.

Inge (Inge Celine) Recter, geboren op 05-12-1952 in Zaltbommel, woont samen met Hans Schutjes (1964) en heeft één zoon. Ze werkt als sociaal pedagoog bij het ministerie van justitie. Ze woont in Rotterdam.

 

 

De familie Recter kwam in 1948 in Zaltbommel wonen omdat er een tandartspraktijk vacant was. Ze vestigden zich aanvankelijk in de Nieuwstraat (nummer 19). Het jaar daarna verhuisden ze naar Ruiterstraat 12. Daar kwam, in de kamers gelegen aan de voorzijde van het huis, ook de praktijk. Daarnaast had de heer Recter twee buitenpraktijkten, één in Zuilichem en één in Heerewaarden.

 

 

Vanaf 1948 tot 1967 was Jan Spiering in dienst als tandtechnieker. In de Ruiterstraat werkte hij in de opkamer bij de keuken. Er zijn 4 assistentes geweest, namelijk Rina Glabbeek (Geldermalsen), Dicky Seepers (Heerewaarden), Gerrie van Drunen (Hurwenen) en Hannie Rooyakkers (Zaltbommel).

In het gezin zijn veel dienstmeisjes werkzaam geweest, sommige voor dag en nacht:  Augusta van der Velden (van 1950 tot 1951), Jannie Velthuizen (van 1951 tot 1955), Janke Zwaanstra (van 1954 tot 1955) Remmedina Kramer (van 1955 tot 1958), Antonia Nouwen (van 1960 tot 1961) en de laatste was Willy van Zeeland-van Willegen (1947-2013) uit Haaften, zij werkte bij de familie van 1963 tot 1967. Zij bleef een goede vriendin van Wilfred. Ook Philly van Kranenburg  was één van de dienstmeisjes

Vader Recter was, behalve tandarts, een fervent knutselaar; zo bouwde hij een trapauto en later zelfs een echte caravan. Zij hadden in 1954 televisie en rond die zelfde tijd een afwasmachine. De heer Recter speelde bridge en speelde volleybal met gymleraar Bob Baas. Met hem heeft hij geprobeerd een hockeyvereniging op te richten, maar daar bleek de tijd nog niet rijp voor. Recter was lid van Sociëteit de Verdraagzaamheid en van Rotaryclub Geldermalsen. De heer Recter reed Opel Kaptein en later Opel Admiraal.

 

 

Mevrouw Recter hield van toneelspelen en regisseren. Zo hielp ze tekstschrijver en regisseur Zoetmulder met de Bommelse Eeuwfeest-Revue 850-1950, die in september 1950 in het Nutsgebouw te Zaltbommel werd opgevoerd, met de regie. Zelf regisseerde ze midden jaren vijftig jaarlijks een toneelstuk voor/door leerlingen van de HBS: ‘De 7 sleutels van Baldpate’ (1952), ‘De tante van Charlie’ (1953 ) en ‘Midzomernachtdroom’. Verder was ze actief in het bestuur van de Oranjevereniging en ze was voorzitter van Vrouwenbelangen. Ze had voor iedereen een luisterend oor.

Vrienden van de familie waren: Henk en Truus van Heijningen, Bob en Kitty Baas, Jacky Frankenhuis, Han en Jet Warnier uit Rossum, Ab en Nel Spruit. Er waren nog veel meer kennissen, die ook allemaal oom en tante werden genoemd.

Na binnenkomst door de voordeur was er de hal met rechts de deur naar de wachtkamer en links de deur naar de spreekkamer. In de wachtkamer was een aparte ruimte met een deur die toegang gaf tot de donkere kamer, daar werden de foto’s van de gebitten ontwikkeld. Er stond daar ook een grote kluis die door de vorige eigenaar was achtergelaten (de kluis werd in 1960 met sleutels van de familie Pleyte geopend, er bleek niets meer in te zitten). Als er geen praktijk was mochten de kinderen in de wachtkamer spelen. De spreekkamer was niet om te spelen, maar ook geen verboden terrein. Ze mochten wel aan het bureau van de heer Recter zitten om te telefoneren met vriendjes. Het was soms ook toegestaan om uit de kassa een stuiver te halen, maar die moesten ze wel noteren op de papieren rol van de kassa. Met zo’n stuiver gingen Dirk en Wilfred naar Hilleke in de Kerkstraat voor een puntzak koekkruimels.

 

 

Wanneer je de spreekkamer en wachtkamer voorbij liep was rechts de trap naar boven, modern van vorm met bijna boven een plateau. Voorbij de trap liep de gang twee treden omhoog. Daarna meteen rechts de deur naar de woonkamer, daarachter de serre met daarbuiten meteen een stenen terras. Tegenover de deur naar de woonkamer was de deur naar de kelder, aan het einde daarvan een klein raam met zicht op de straat naast het huis. Tussen de spreekkamer en de kelder zat een enorme dikke muur. In de gang links na de kelder was de deur naar de keuken. In de keuken meteen links de deur naar de opkamer. Hier werkte tandtechnieker Jan Spiering. Hij keek uit op de grote oprit naast het huis en lette altijd op wie er aan kwam en wat er gebeurde. Jan stond, samen met zijn vrouw Truus en kinderen Giel en Sjef, altijd klaar voor het gezin Recter. In de ruime keuken stond een grote tafel en er was een groot raam en een deur naar buiten. In de gang was er aan het einde links een wc. De gang eindigde met een deur naar de tuin.

 

 

In 1955 is er een eetkamer aangebouwd, grenzend aan de serre en de keuken. Er werd een doorgeefluik tussen keuken en eetkamer gemaakt en de serre en de eetkamer werden met elkaar verbonden. Zie plattegrond.

 

 

In 1961 werd de wachtkamer opgeknapt tijdens een familievakantie in Frankrijk. Achter de betengeling van de muren van de wachtkamer werden er behangschilderijen met taferelen uit de tijd van Napoleon aangetroffen. Een klein onderdeel heeft de familie zelf gehouden, het toont drie engeltjes. Voor de familie heet het stuk ’t Witje, het tafereeltje hangt bij Tom. De grote stukken zijn uiteindelijk geschonken aan de firma Rath en Doodeheefver. Zij zouden dat gebruiken voor openbare ruimtes. Het geheel had geen waarde.

 

 

Boven. Bovenaan de trap was er een gang. Meteen links was een grote kamer met twee ramen. Al vrij snel werd de kamer gescheiden door een muur waardoor er twee slaapkamers ontstonden. Aan het einde van dat deel van de gang was een kleine ruimte waarin zich twee deuren bevonden. De linker deur gaf toegang tot een ruime kamer met twee grote ramen. Deze kamer werd ook gescheiden. Het eerste gedeelte werd slaapkamer en het tweede gedeelte werd (alleen bereikbaar via een kast in de badkamer) een groot terrein voor spoortreinen, een hobby van de heer Recter en zijn oudste zoon Dirk. De twee kamers werden in 1960 weer tot één geheel teruggebracht.

 

 

De deur tegenover de open ingang van het kleine kamertje gaf toegang tot de badkamer. Aan het einde daarvan was een hoog raam aan de zijkant van het huis. Terugkomend uit de kleine ruimte ging de gang naar links verder tot aan het raam uitkijkend op de tuin. In dit gedeelte van de gang eerst rechts de deur voor de trap naar de zolder. Even daarna rechts de deur naar een grote slaapkamer. Ramen en deuren aan de tuinkant, met buiten een terras (boven de serre), binnen ook een inloopkast. Aan de linkerkant van de gang was de deur (tussen beide deuren rechts) naar een slaapkamer, één raam. Dan weer links (tegenover de grote slaapkamer rechts) was een deur naar de hoekslaapkamer. Aan het einde van de gang links was de wc.

Zolder. Via de steile trap achter de deur kwam je op de zolder. Daar was goed te zien dat het huis bestaat uit twee kappen: komend van de zoldertrap had je zowel links als rechts een grote zolder. De overgang tussen beide delen was meteen na de trap. De kinderen klommen soms via de dakramen in de goot tussen de twee daken. Soms riepen ze naar mensen die hen niet konden zien en soms rookten ze stiekem een sigaret.

 

 

Naast het huis was een grote poort (met daarin een deur) die toegang gaf tot het straatje naast het huis. Bijna aan het einde daarvan was links een ketelhuis en daarna de garage. In de garage was de ondergrondse olietank boven de grond geplaatst waardoor een smeerput werd gecreëerd, afgedekt met bielzen. Boven de garage was een ruime zolder. De grote stenen schoorsteen was er al toen de familie Recter er kwam wonen. Eerst was er een centrale verwarmingsketel op kolen, later op olie en daarna op gas.

Achter de serre was een groot terras. Daarachter volgde het eerste deel van de tuin dat liep tot aan de achterkant van de garage. Mevrouw Recter had een afscheiding gemaakt met een muur van open stenen, ongeveer een meter hoog . Daarachter, ongeveer tweederde van de gehele tuin, konden de kinderen spelen. Veel gras, paden, bomen zoals Magnolia, Meikers, twee grote Japanse sierkersen en een hele hoge den. Achterin stond een trap van beton, een soort zerk nog van de vorige bewoners. Daaromheen waren bloemperken. Bij het graven in de tuin ter hoogte van de scheiding van voor- en achtertuin waren ze op een muur gestuit. Ze vonden er munten uit de Tweede Wereldoorlog en verpakte pilletjes.

Huize Recter was de zoete inval. Iedereen was er welkom. Tussen de middag zaten ze doordeweeks wel met zo’n 12 mensen aan tafel. Sommigen namen hun eigen boterhammen mee, zoals kinderen van kennissen uit buurtgemeenten die in Bommel op school zaten (in die tijd waren er geen overblijfruimten). Het was altijd gezellig en dat hoorde ik (Paul van Dijk) van meerdere kinderen en volwassenen uit de straat.

 

 

De kinderen Recter speelden veel met elkaar en met kinderen uit de straat. Er werd vaak in de tuin van de familie Recter gespeeld; spelletjes met de trapauto, verstoppertje, de vliegende Hollander, knikkeren, vliegeren, tikkertje waren favoriet. Vooral Dirk en Wilfred hadden veel kinderen van hun leeftijd in de straat. Vrienden van Dirk waren Mari en Jaap van Brakel. Zij woonden op de hoek Kerkstraat-Ruiterstraat. Vader Van Brakel had een groentehandel in de garage aan de Ruiterstraat. In hun herinnering stond daar vaak een koe! Ook Richard Menken, Ruiterstraat 10, was een vriend. Dirk vergeet nooit de tocht achterop de Solex met Richard en zijn ouders naar de Efteling! Wim de Ruiter (Ruiterstraat 7) en Jan Rombeek waren bij het spelen altijd van de partij. Tinus van der Donk was vriend van de hele familie, hij was vaak op Ruiterstraat 12.

Vriendinnen van Wilfred waren Alie van Tuijl (woonde op Ruiterstraat 21) en Jennie Jansen. De oma van Jennie (woonde bij haar oma in het Centraal Gebouw) bedekte bij iedere verjaardag de eettafel met pelpinda’s. Ook met Minie van Gameren (hoek Ruiterstraat-Kerstraat) heeft Wilfred veel op straat gespeeld.

Voor Tom en Inge waren er minder kinderen in de Ruiterstraat in hun vroege jeugd. Voor Tom was dat Rob Metz (Boschstraat) en voor Inge waren dat Jacquelien Frankenhuis (Gasthuisstraat) en Gerrie Rooyens (Spiesmakerstraat). Natuurlijk kregen ze na de lagere schooltijd meer vrienden van buiten de Ruiterstraat. Er werd bij de familie Recter vaak gefeest. Niet alleen de kinderen maar ook de ouders genoten daarvan.

 

 

Alle kinderen zaten op de Dr. A.F. Philipsschool. Dirk knutselde veel en hield zich bezig met allerlei dieren (konijnen, vissen, salamanders). Inge en Wilfred deden aan gymnastiek (Olympia) en ballet. Tom en Wilfred hadden pianoles, eerst bij Gerard Menken en later bij Parren. Inge zat bij Parren op gitaarles. Vanaf 12 jaar gingen de kinderen, behalve Tom, op tennis. Tom en Inge hebben ook korte tijd gehockeyd.

Mevrouw Recter was Luthers, de heer Recter Nederlands Hervormd. Dirk en Wilfred moesten op catechisatie bij dominee Tjalling Bruinsma in het Centraal Gebouw (Ruiterstraat 23-25).

 

 

Huisdieren: een teckel, daarna een Hollandse herder (Bor), daarna teckel Markies. Drie konijnen Woepeltje 1, 2 en 3. Poes Poelekenees.

Familie Recter wisselde elke 14 dagen van bakker. De bakkers Snoeck en Rooyakkers waren allebei klant in de tandartsenpraktijk. De slagers waren Hanneske Tijssen (later Van Santen) en De Vries. Rombeek was de groenteboer, kruidenier was Van de Werken uit de Kerkstraat. De laatste bracht wekelijks boodschappen, met daarbij altijd een puntzakje met snoep.
Huisartsen: dokter Van de Kam en dokter Brumsen, beiden in de Gasthuisstraat.

In 1967 stopte Piet Recter met zijn praktijk in Zaltbommel. Vriend Henk van Heijningen had goede connecties met de Franciscanesser nonnen van Ruiterstraat 10. Hij heeft er voor gezorgd dat het huis verkocht werd aan het opvanghuis ‘Huize Sint Antonius’ dat door de nonnen werd gerund.

De familie vertrok naar Hillegersberg. Recter werd controlerend tandarts in die regio. Dirk zat toen op de grote vaart, Wilfred studeerde in Amsterdam, Inge en Tom zaten op de middelbare school. Een aantal jaren daarna werd mevrouw Recter ziek. Wilfred is toen thuis gaan wonen om bij haar moeder te kunnen zijn.

 

 

Bronnen
Gesprekken met Wilfred Jansen-Recter. November 2014
Foto’s uit privé archief van de familie Recter. November 2014

 

 

April 2017

< terug