Ruiterstraat
portret van een straat
Ontstaansgeschiedenis
Bouwgeschiedenis
Gebruiksgeschiedenis
Tuin

Indeling familie Recter

Ruiterstraat 12

Van 1950 tot 1967 woonde de familie Recter in het huis. Behalve woonhuis was het ook het praktijkgebouw voor de tandartsenpraktijk.
Wilfred Jansen-Recter vertelt. Wanneer je de spreekkamer en wachtkamer voorbij liep was rechts de trap naar boven, modern van vorm met bijna boven een plateau. Voorbij de trap liep de gang twee treden omhoog. Daarna meteen rechts de deur naar de woonkamer, daarachter de serre met daarbuiten meteen een stenen terras. Tegenover de deur naar de woonkamer was de deur naar de kelder, aan het einde daarvan een klein raam met zicht op de straat naast het huis. Tussen de spreekkamer en de kelder zat een enorme dikke muur. In de gang links na de kelder was de deur naar de keuken. In de keuken meteen links de deur naar de opkamer. Hier werkte tandtechnieker Jan Spiering. Hij keek uit op de grote oprit naast het huis en lette altijd op wie er aan kwam en wat er gebeurde. Jan stond, samen met zijn vrouw Truus en kinderen Giel en Sjef, altijd klaar voor het gezin Recter. In de ruime keuken stond een grote tafel en er was een groot raam en een deur naar buiten. In de gang was er aan het einde links een wc. De gang eindigde met een deur naar de tuin.

 

Bouwtekening voor de verbouwing van 1955

 

In 1955 is er een eetkamer aangebouwd, grenzend aan de serre en de keuken. Er werd een doorgeefluik tussen keuken en eetkamer gemaakt en de serre en de eetkamer werden met elkaar verbonden. Zie plattegrond.

 

Bouwtekening verbouwing 1955 (nieuwe toestand)

 

In 1961 werd de wachtkamer opgeknapt tijdens een familievakantie in Frankrijk. Achter de betengeling van de muren van de wachtkamer werden er behangschilderijen met taferelen uit de tijd van Napoleon aangetroffen. Een klein onderdeel heeft de familie zelf gehouden, het toont drie engeltjes. Voor de familie heet het stuk ’t Witje, het tafereeltje hangt bij Tom. De grote stukken zijn uiteindelijk geschonken aan de firma Rath en Doodeheefver. Zij zouden dat gebruiken voor openbare ruimtes. Het geheel had geen waarde.

 

Eén van de schilderingen onder het behang van de wachtkamer zoals die in 1961 werden aangetroffen.

 

Boven. Bovenaan de trap was er een gang. Meteen links was een grote kamer met twee ramen. Al vrij snel werd de kamer gescheiden door een muur waardoor er twee slaapkamers ontstonden. Aan het einde van dat deel van de gang was een kleine ruimte waarin zich twee deuren bevonden. De linker deur gaf toegang tot een ruime kamer met twee grote ramen. Deze kamer werd ook gescheiden. Het eerste gedeelte werd slaapkamer en het tweede gedeelte werd (alleen bereikbaar via een kast in de badkamer) een groot terrein voor spoortreinen, een hobby van de heer Recter en zijn oudste zoon Dirk. De twee kamers werden in 1960 weer tot één geheel teruggebracht.

 

Schets Wilfred Recter van de eerste verdieping van Ruiterstraat 12

 

De deur tegenover de open ingang van het kleine kamertje gaf toegang tot de badkamer. Aan het einde daarvan was een hoog raam aan de zijkant van het huis. Terugkomend uit de kleine ruimte ging de gang naar links verder tot aan het raam uitkijkend op de tuin. In dit gedeelte van de gang eerst rechts de deur voor de trap naar de zolder. Even daarna rechts de deur naar een grote slaapkamer. Ramen en deuren aan de tuinkant, met buiten een terras (boven de serre), binnen ook een inloopkast. Aan de linkerkant van de gang was de deur (tussen beide deuren rechts) naar een slaapkamer, één raam. Dan weer links (tegenover de grote slaapkamer rechts) was een deur naar de hoekslaapkamer. Aan het einde van de gang links was de wc.

Zolder. Via de steile trap achter de deur kwam je op de zolder. Daar was goed te zien dat het huis bestaat uit twee kappen: komend van de zoldertrap had je zowel links als rechts een grote zolder. De overgang tussen beide delen was meteen na de trap. De kinderen klommen soms via de dakramen in de goot tussen de twee daken. Soms riepen ze naar mensen die hen niet konden zien en soms rookten ze stiekem een sigaret.

 

Mevrouw Recter op het terras achter de serre met links van haar Wilfred en Tom en rechts achter haar Richard Menken (1953)

 

Naast het huis was een grote poort (met daarin een deur) die toegang gaf tot het straatje naast het huis. Bijna aan het einde daarvan was links een ketelhuis en daarna de garage. In de garage was de ondergrondse olietank boven de grond geplaatst waardoor een smeerput werd gecreëerd, afgedekt met bielzen. Boven de garage was een ruime zolder. De grote stenen schoorsteen was er al toen de familie Recter er kwam wonen. Eerst was er een centrale verwarmingsketel op kolen, later op olie en daarna op gas.

Achter de serre was een groot terras. Daarachter volgde het eerste deel van de tuin dat liep tot aan de achterkant van de garage. Mevrouw Recter had een afscheiding gemaakt met een muur van open stenen, ongeveer een meter hoog . Daarachter, ongeveer tweederde van de gehele tuin, konden de kinderen spelen. Veel gras, paden, bomen zoals Magnolia, Meikers, twee grote Japanse sierkersen en een hele hoge den. Achterin stond een trap van beton, een soort zerk nog van de vorige bewoners. Daaromheen waren bloemperken. Bij het graven in de tuin ter hoogte van de scheiding van voor- en achtertuin waren ze op een muur gestuit. Ze vonden er munten uit de Tweede Wereldoorlog en verpakte pilletjes.

 

 

Bronnen
Gesprekken met Wilfred Jansen-Recter. November 2014
Foto’s uit privé archief van de familie Recter. November 2014

 

 

Mei 2018