Wie wonen er nu

Wie woonden er vroeger

Familiegeschiedenissen

Achtergronden

Familie Van Neck

Ruiterstraat 14

Van 1975 tot 2007 woonde in Ruiterstraat 14 Hugo van Neck. Een deel van deze jaren woonden op dit adres ook Paulette Willemse, Simone Kleinlooh en Mischa van Neck.
Hugo van Neck (1944-2018) is in Amsterdam geboren. Hij trouwde in 1965 met Josje Westerveld. Uit dit huwelijk werd een zoon, Serge (03-02-1967), geboren. Hugo van Neck vertelt het familieverhaal.

 

 

In 1974 trouwde hij met Paulette Willemse uit Zaltbommel. Nadat ze korte tijd in Amsterdam hadden gewoond, huurden ze in 1975 Ruiterstraat 14 van eigenaar Gerard van Rossum voor 500 gulden per maand.

 

 

Het huis was in belabberde staat, erg vochtig, op veel plaatsen groeiden de zwammen uit de muur. Toen ze voor het eerst in het huis kwamen was het aan de achterkant helemaal donker. De tuin was tot aan de ramen dichtgegroeid, de deuren waren daardoor moeilijk open te krijgen. Het huis had maanden leeggestaan.
De tuin was een wildernis en niet duidelijk afgescheiden van nummer 16. Op de scheiding was het enigszins met planten afgezet, hier en daar stond een stuk hek, later kwam er een afscheiding in de vorm van een hekwerk. Er lag een enorme granieten steen met twee gaten in de tuin.
Bij de buren van nummer 16 stond achter het huis een enorme bruine beuk in de tuin. Een grote tak van de beuk was afgebroken en op het huis van Hugo terecht gekomen. Het was een ongelooflijke puinhoop. De boom is in 2005 weggehaald.

 

 

Aan de voorkant was ook een tuin die begroeid was met klimop en een grote kastanjeboom.
De vleugel stond in de voorkamer. Er waren in die tijd nogal wat lekkages. Er stonden emmers naast de vleugel om de drup op te vangen. De grote muur aan de westkant is toen gerepareerd door huiseigenaar Gerard van Rossum. Dat kostte anderhalve ton.

 

 

Het huis werd door Hugo en Paulette enigszins opgeknapt. In de voorkamer werd parket gelegd. Een houten schuurtje in de tuin werd afgebroken en vervangen door steen. Op de eerste etage, aan de voorkant, van het huis werden een aantal kleine kamers uitgebroken om een balletzaal te realiseren. Daar gaf Paulette balletles. Toen het te klein werd, werd er een ruimte gehuurd in de Oliestraat. Verder werd er aan het huis niets verbouwd. Het hele huis werd bewoond.

 

 

In 1984 vertrok Paulette uit Ruiterstraat 14 en begon haar balletschool aan de overkant op Ruiterstraat 23-25.
In 1986 ging Hugo samenwonen met Simone Kleinlooh. Ook Simone startte een balletschool (jazzballet) in Ruiterstraat 14 op de eerste etage. Er waren toen dus twee balletscholen tegenover elkaar.
Op 24-05-1990 werd Mischa geboren. In 1994 stopte de relatie met Simone en werd haar balletschool verplaatst naar Fitline in de Gamerschestraat. Mischa bleef een groot deel van zijn jeugd in de Ruiterstraat wonen.

 

 

Mischa ging na de lagere school naar scholengroep Cambium en haalde daar het VMBO-B diploma Elektrotechniek. Vervolgens behaalde hij op het Koning Willem I college het ICT-academie Bol 2 diploma. Ondertussen was hij al aan het werk als systeembeheerder en medewerker ICT-beheer bij Fitnessclub Fitline Zaltbommel en verzorgde licht en geluid bij verschillende voorstellingen in Theater de Poorterij. Na een stage bij Lectric BV in ’s-Hertogenbosch werkte hij van 2009 tot en met 2012 in dit bedrijf als systeembeheerder en medewerker op de servicedesk.

 

 

Sinds 2012 is hij werkzaam bij Fitline als technisch medewerker. Daarnaast heeft hij een eigen bedrijfje voor technische ondersteuning bij ICT en website design. Ook houdt hij zich bezig met fotografie en film en kan hij worden ingehuurd voor licht en geluid techniek bij theater producties.

 

 

Als kind begreep Hugo niet waarom andere kinderen in zijn klas geen piano konden spelen. Hij kreeg op zijn zevende van zijn vader een oude piano. Hij kon alles spelen wat hij ooit had ‘opgeslagen’. Hij wilde aanvankelijk medicijnen gaan studeren of acteur worden maar op aandringen van kenners ging hij op zijn 22ste naar het Amsterdams conservatorium en koos piano als hoofdvak. Daarnaast volgde hij lessen bij muziekpedagoog Karel Hilsum en bij pianist/componist/psychiater Hans Henkemans.

 

 

Van 1970 tot 1977 was hij docent aan de Utrechtse muziekschool. Ook gaf hij improvisatielessen bij de Nederlandse Operastichting en aan het Amsterdams conservatorium. Hugo van Neck verzorgde met zijn virtuositeit als klassiek pianist en veelzijdigheid als improvisator talrijke radio- en televisieprogramma’s. Hij werkte samen met beroemdheden als Daniel Wayenberg, Ramses Shaffy, Louis van Dijk en Pim Jacobs. Ook componeerde hij muziek voor verschillende films.

 

 

Grote inspiratiebron is pianist Wladimir Horowitz. Favoriete componisten zijn Rachmaninov (symphonieën), Scarlatti, Chopin en Brahms, het hangt vooral af van zijn stemming. Het is vooral een gevoel van veelwijverij, ze zijn allemaal de moeite waard.
Hugo kan alles spelen. Hij speelde een sonate van Schumann die niet heeft bestaan. Dat kan hij ook met Beethoven, met Rachmaninov. Hij kan een kloon maken van vrijwel elke componist. Als hij een stukje DNA heeft creëert hij het hele stuk.
Hugo gaf pianolessen bij hem aan huis. Verder kwam zijn inkomen uit optredens als pianist. Later verdiende hij ook geld als pianoverkoper bij Populiers. Hij studeerde elke dag op de vleugel en soms ook ’s nachts. Dat werd niet altijd door iedereen gewaardeerd.

 

 

Drie broers van de overkant van de Ruiterstraat hadden tegen Hugo al een keer een opmerking gemaakt dat ze last hadden van het nachtelijk pianospel. Iedere keer wanneer ze de piano hoorden ergerden ze zich aan het lawaai. Soms kwamen ze dan met zijn drieën verhaal halen. Als hij nog een keer piano zou spelen zou hij in elkaar geslagen worden. Hij belde steeds de politie maar tegen de tijd dat ze kwamen waren de mannen al lang weer vertrokken. Een goede kennis uit Amsterdam wist de oplossing. Hij had een revolver om de broers af te schrikken. Op een gegeven moment belden ze weer aan. Maar binnen één minuut was er nu wel politie. Na deze escalatie stuurde de politie via de gemeente een maatschappelijk werker die ging praten met de broers aan de overkant en met Hugo. Ze namen er met z’n allen een biertje bij en het was eigenlijk best gezellig. Veertien dagen later was er weer een bijeenkomst en nu bij Hugo thuis. Daarna hebben ze nooit meer last gehad van elkaar.
Kenmerkend in het gedrag van Hugo is behalve enige zo nu en dan zichtbare zenuwtrekken, zijn parkeergedrag en voorliefde voor grote Amerikaanse auto’s. Parkeerboetes en kale plekken op de bumper door het wegduwen van storende plantenbakken tekenden zijn auto’s in de Ruiterstraat.

 

 

Hugo was niet aangesloten bij een kerkgenootschap. Mischa ging naar de christelijke lagere school omdat hij daar in een leuke klas kwam. Huize Van Neck had altijd minstens drie katten.

 

 

In 2007 vertrok Hugo uit de Ruiterstraat en verhuisde hij naar Waalwijk. Ruiterstraat 14 werd door Gerard van Rossum in 2008 verkocht aan Manfred Laros en Simone Kleinlooh. Hugo van Neck overleed in november 2018.

 

 

Bronnen
Gesprekken met Hugo van Neck. Februari 2015
Foto’s Mischa van Neck. Februari 2015

 

 

November 2018

< terug