Wie wonen er nu

Wie woonden er vroeger

Familiegeschiedenissen

Achtergronden

Familie Haasakker

Ruiterstraat 6

Van 1968 tot 1983 woonde in Ruiterstraat 6 de familie Haasakker. Zij kregen twee kinderen: Frank en Rianne. Zij kochten het huis, via de heer Happel (een intermediair), van mevrouw Wagemans.
Wim (Willem Jan Gijsbert) Haasakker is op 02-07-1943 geboren in Bruchem. Zijn ouders verhuisden in 1960 naar Koningstraat 24. Wim trouwde in 1968 met Erni van Drunen.

 

 

Erni van Drunen (1944-2010) is geboren  in Hurwenen. Ze had voor haar trouwen een baan als naailerares op de huishoudschool. Daarna werkte ze thuis als naaister, maakte kleding en was gespecialiseerd in bruidsjurken. Ze had een speciale naaikamer op de eerste etage links achter in het huis. Ze was zeer actief, zowel lokaal als regionaal, in de Nederlandse Bond van Huisvrouwen. Ze verzorgde onder andere frequent naaicursussen voor deze verenigingen.

 

 

Frank Haasakker werd op 06-12-1969 in de Ruiterstraat geboren. Hij ging na de Philipsschool naar de Mavo en vervolgens naar de MTS in Tiel en Utrecht. Hij werd net als zijn vader en zijn opa stukadoor en heeft een eigen bedrijf. Hij is getrouwd met Annemiek van Willegen. Zij hebben twee kinderen en wonen op de Burgwal in Zaltbommel.

 

 

Rianne Haasakker werd ook in de Ruiterstraat geboren en wel op 27-11-1970. Zij ging na de Philipsschool naar de openbare Mavo en vervolgens naar MOGO mode en kleding in Utrecht. Ze werkt als communicatiemedewerker bij de Rabobank. Rianne is getrouwd met Remco Zuiderbaan. Zij hebben één kind en wonen in de Oude Stationsweg in Zaltbommel.

 

 

Wim en Erni kochten Ruiterstraat 6 in mei 1968 voor 17.000 gulden. Het huis werd eerst grondig verbouwd en in december konden zij er in. Kort daarvoor waren ze getrouwd.
Bij aankoop was het huis geheel uitgewoond, waarschijnlijk was er meer dan vijftig jaar niets aan gedaan. Wat ze aantroffen was een kamer en suite met een kastenwand met trappenhuis er tussen. Vandaar liep ook een trap naar boven. De muren waren gedeeltelijk betengeld. Op de eerste verdieping was aan de zuidkant een grote slaapkamer en aan de straatkant een grote kamer.

 

 

Op de overloop was een trap naar de zolder. De zolder was een grote ruimte met voor en achter twee ramen. In 1968 was er aan de achterkant nog een meidenkamer (kamer waar het dienstmeisje sliep). Deze kamer werd door Wim Haasakker gebruikt voor zijn treinen. De zolder deed dienst als rommelzolder.

Bij de verbouwing in de zomer van 1968, die grotendeels door Wim Haasakker zelf werd uitgevoerd, werd de pleisterlaag van de voorgevel verwijderd. De stenen die eronder vandaan kwamen waren de fraaie stenen die nu nog zichtbaar zijn. Er waren geen bouwsporen van andere ramen of deuren. De raamindeling werd gewijzigd waarbij de glas-in-loodbovenramen verdwenen. De kozijnen bleven zitten. Ook de voordeur bleef onveranderd.

 

 

Ook aan de achtergevel zijn geen structurele wijzigingen aangebracht, alleen de tuindeuren zijn vervangen en mogelijk is ook hier de raamindeling gewijzigd.

Het gedeelte van het huis dat links tegen de trapgevel is aangebouwd behield de toen aanwezige pleisterlaag. Hoewel het er op lijkt dat dit oorspronkelijk een apart huisje is geweest werden er geen sporen van een andere raamindeling of een vroegere deuropening aangetroffen.

 

 

Vervolgens werden de vloeren vervangen op de begane grond. In de voorkamer werd een houten vloer aangelegd bovenop een vloer van tegels (een soort plavuizen) die, zoals vroeger gebruikelijk was, in het zand lagen. In de achterkamer was een houten vloer die op balkjes in het zand was aangebracht. Ook deze vloer werd vervangen door een nieuwe houten vloer. In het zijhuisje en in de gang was een stenen vloer. Daaraan werd niets veranderd. Het rookkanaal in de voorkamer werd niet veranderd. Wel werd er een nieuwe open haard gebouwd. Er kwam een draaitrap naar boven in de kamer.

 

 

In dezelfde periode werd door aannemer Van Est uit de Ruiterstraat het dak vernieuwd. De spanten werden vervangen en de oud Hollandse pannen werden waar nodig vervangen. De sparrenhouten staanders op zolder werden waar nodig vervangen door nieuwe sparrenhouten staanders.

 

 

Ook de riolering werd verlegd. Aanvankelijk liepen de rioleringsbuizen via de achterplaats naar het pad van de buren van nummer 8 en via deze uitgang gingen ze naar de straat. In de nieuwe situatie liep de riolering vanuit het huis meteen naar de straat.

De indeling van het huis werd niet fundamenteel gewijzigd. Het huis werd voor 1968 verwarmd met gaskachels, Wim legde boven en beneden centrale verwarming aan.

 

 

In de tuin stond een schuurtje links in de hoek. Er was geen poort naar het pad van nummer 8. Bij het graven in de tuin werden verschillende beerputten gevonden en een gangenstelsel waar verder niet naar is gekeken. In de tuin aan de kant van de slager is niet gegraven.

 

 

Wim Haasakker was, net als zijn vader en twee broers, stukadoor. In de tijd dat hij in de Ruiterstraat kwam wonen had Wim met zijn vader en zijn broer Leo een eigen stukadoorsbedrijf. Na het overlijden van Leo in 1979 stopte zijn vader en zette Wim het bedrijf voort. Er kwamen geleidelijk steeds meer mensen in dienst en eind jaren zeventig waren er 15 mannen in vaste dienst. Door de crisis en de bestedingsbeperking die daarna volgde nam het aantal personeelsleden geleidelijk af.

 

 

Eind tachtiger jaren kwam zijn zoon Frank in het bedrijf. De opslagplaats van het stukadoorsbedrijf was in de Lange Steigerstraat. Toen de familie in 2007 hoorde dat Erni ernstig ziek was, is Wim gestopt met werken om voor zijn vrouw te zorgen. Frank nam het bedrijf van zijn vader over. Wim’s broer Gijs had al die jaren zijn eigen bedrijf.

De familie was Nederlands Hervormd. Een vriend van Frank in de straat was Ronald van Est.
De bakker van de familie was Jan van der Flier, de slager was Siem Bergen, de groenteboer was Rombeek en Van Oversteeg was de melkboer. Dokter Willemse in de Nieuwstraat was de huisarts.

 

 

Ze hadden altijd honden (Floris, Bruno), de eerste was een Golden retriever. In een rennetje links achter in de tuin hadden ze ook een stuk of vier kippen. De auto in de Ruiterstraat-tijd was een Fiat 132.

Elk jaar gingen ze op vakantie met de caravan. Vlak voor de vakantie in 1972 gingen ze met het gezin een weekendje naar het Lingebos. ’s Avonds parkeerden ze de auto en de Adria caravan met alle spullen er in voor de deur. De volgende dag stond alleen de auto er nog. Ze hebben de caravan nooit meer teruggezien.

 

 

In 1979 hadden Wim en Erni vergevorderde plannen om naar Nieuw Zeeland te emigreren. Ze zochten een nieuwe uitdaging. Ze waren daar samen twee weken gaan kijken. Formeel was alles rond, alleen moesten ze hun huis nog verkopen. Vanwege de economisch slechte tijd lukte dit niet waardoor het grote plan uiteindelijk niet doorging. In 1983 konden ze het huis verkopen (voor 175.000 gulden) aan Ronald Groen en verhuisden ze naar de wasserij aan de Waalkade. Erni overleed in 2010. Wim overleed in 2022.

 

 

Bronnen
Gesprekken met Wim Haasakker. Februari 2015
Foto’s uit particulier archief van de familie Haasakker. Februari 2015

 

 

December 2022

< terug